What to do in corona-times met… Willem Dieleman

In deze tijden van #socialdistancing, willen we jullie kennis laten maken met al die mensen op de werf. We hebben ze gevraagd om een portie maandagmotivatie en hoe zij de coronatijd doorkomen. Deze week: Willem Dieleman.

Willem Dieleman (33) is schrijver, spreker, pannekoekenavonturier én museumdirecteur. Hij is mede-eigenaar en oprichter van het Museum voor Onbedoelde Kunst dat mensen motiveert hun verbeeldingskracht te gebruiken en de wereld met andere ogen te bekijken. Dit doet het MOK door composities in de publieke ruimte van een museumbordje en een verhaal te voorzien waardoor een eerder onbeduidend object een betekenis zou kunnen krijgen.

Hoi Willem, hoe ben jij op de NDSM-werf terechtgekomen?

Ik zit sinds deze zomer met het Museum voor Onbedoelde Kunst op kantoor in het NDSM Treehouse. Daarnaast probeer ik indruk te maken op mijn internationale gasten door ze mee over het terrein te fietsen. Een jonge Indiase architect was bijna tot tranen geroerd toen hij hier fietste.

En waar ben je nu mee bezig?

We hebben met het MOK de NDSM Open Call 2020 gewonnen en nu mogen we het terrein omtoveren tot museum. Het ultieme doel van het MOK is dat men met een museumjaarkaart naar onze tentoonstellingen kan. Daarvoor ben ik nu andere fondsen aan het aanvragen en samenwerkingen aan het zoeken.

Wij kunnen niet wachten! Aan welke survivaltip heb jij jezelf vastgehouden de afgelopen tijd?

Mijn leven pre-covid verschilde niet gek veel van de huidige tijd. Voor mij was gezamelijke quarantaine een survivaltip an sich. Weinig geld uitgeven, weinig sociale drinkmogelijkheden en geen FOMO. Lekker kneuterig spelletjes spelen en op gepaste afstand visite. Het gevoel van saamhorigheid is denk ik wat iedereen positief heeft gehouden de laatste tijd.

De bordspellen en legpuzzels hebben een flinke comeback gemaakt. Is er ook muziek die jou positief heeft gehouden? 

Ik heb een lijstje genaamd ‘Willem Voelt Zich Goed’. Als ik die luister, ben ik meteen blij. Als ik hard moet werken zet ik soms Om Mani Padme Hum op repeat.

Op deze lijst kun je moeilijk stilzitten. Is er een podcast die wij écht moeten luisteren?

Tijdens Corona kwam Tim Franssen met een podcast ‘De samenleving een nabeschouwing’. Erg onderhoudend en grappig. Ook ‘Heavyweight’ is erg mooi, daar probeert Jonathan Goldstein oude vetes of mysteries van gewone mensen op te lossen, vaak met ironische storytelling.

Welke film of welk boek raad je aan? 

Films, altijd lastig. De afgelopen tijd was ik gegrepen door The King of the Cruise, de eenzame baron die op cruiseschepen leeft en op droevige wijze probeert zijn leven zin te geven. Ik houd van een beetje absurdistische films: Alex van Warmerdam en Charlie Kaufman.

En wat boeken betreft: ik heb laatst De Atlas van Afgelegen Eilanden gelezen. Daarin staat informatie over alle eilanden waar je nooit naar toe zult gaan, sommige eilanden zijn minder vaak bezocht dan de maan. Perfect dus om je reislust vanaf de bank te ervaren.

Met al deze tips kunnen we wel even vooruit. Heb je in de coronatijd een nieuw ritueel opgedaan?

Ik heb veel taarten gebakken en cocktails gemaakt in het begin. Daarnaast wilde ik niet elke avond TV kijken dus ben ik meer gaan mediteren, wandelen en dus spelletjes spelen.

Gelijk heb je! Als museumdirecteur moet er voor jou wel een werk zijn waar je inspiratie uit haalt. Is er eentje in het bijzonder? 

Het MOK herbergt veel inspirerende werken, zoals The Other Side in Sydney: een spleet tussen twee huizen waar een mooi licht doorschijnt en waar het net te smal is om naar het licht toe te gaan. Het MOK zou je kunnen zien als conceptueel kunstwerk. In dat opzicht vind ik de dadaïsten erg inspirerend. Waar de dadaïsten objecten naar het museum brachten en zeiden: zo, nu is dat kunst, keren wij de museummuren binnenstebuiten en zeggen we: zo, nu is dit allemaal kunst. Naast dit vind ik het meeste werk van Marina Abramovic erg indrukwekkend.

Dit is voor velen een tijd voor bezinning geweest, ben jij zelf tot een bepaalde realisatie gekomen? 

Mijn project Pancake Adventures gaat over hoe waardevol het geven van iets kleins is. Tijdens corona werd nog eens benadrukt dat veel mensen graag wat geven (de verzorgingshuizen zeiden geen taarten meer nodig te hebben), maar dat er eerst iets ergs moet gebeuren om dat in te zien. Nadat de eerste corona-angst was weggeëbd, werden de initiatieven ook minder populair.

En ter afsluiting: wat zijn jouw verwachtingen van een post-coronatijd? 

Ik denk dat we als mensheid wel ergere dingen hebben overleefd, dus ik maak me niet zo veel zorgen. Ik hoop dat we een simpeler leven tegemoet gaan. Dat mensen niet meer elk jaar naar Bali hoeven te vliegen, maar ook over land door Europa kunnen. Dat we met weinige luxe toch erg veel teweeg kunnen brengen. Dat proberen we met het MOK ook: verhalen vertellen bij de omgeving die er al is.

Klik hier om Willem te volgen op Instagram.

NDSM maakt gebruik van cookies. Bekijk ons privacy statement voor meer informatie.