Toren van Babel: meet the artists! Editie 1: Perrine Philomeen
De Werfers | Finn Paehlig: basketballiefhebber met groene vingers op NDSM
In de rubriek De Werfers ga ik op jacht naar bijzondere verhalen van alle mensen die op de NDSM-werf te vinden zijn: van gebruikers tot bezoekers tot creatievelingen en alles daartussenin. Ik ben benieuwd wat hen beweegt om naar de NDSM-werf te komen. Aan het einde van deze column is het de bedoeling een beeld te schetsen van wie de werfers zijn en al hun verschillende manieren om de openbare ruimte in te vullen en te gebruiken. Voor deze editie spreek ik met Finn Paehlig (20), woonachtig in Amsterdam-Noord en vaak te vinden op het 3×3 basketbal veld en trotse eigenaar van maarliefst 4 werftuinen!
Photo credits: Robin van dijk
Ik ontmoet Finn bij ons kantoor (aan de T.T. Neveritaweg) waar we in de zon aan het gloednieuwe kiezelstrand aan de oever van het IJ plaatsnemen. Ik ken Finn al langer dan vandaag; hij is actief bij 3×3 Unites op de NDSM-werf en heeft in het kader van onze werftuinen recentelijk een workshop gegeven aan andere tuinders waarin hij tips en tricks deelde over het bijhouden van een moestuin. Finn is dus vaak op NDSM te vinden, ik ben benieuwd wat voor hem de aantrekkingskracht is van dit stukje stad. Zodra we op een picknickbank zijn neergestreken, beginnen we ons gesprek.
“Ik woon sinds kort hier in de buurt, aan de Buiksloterdijk,” begint Finn, “ik werkte voordat ik hier kwam wonen al bij 3x3Unites en ik wist dat er hier ook een basketbalveld lag. Toen heb ik gelijk gevraagd of ik me hier mocht stationeren. Ik ken de NDSM-werf al wel langer, een vriend woonde hier in de buurt waardoor ik er wel al een paar keer geweest was. Ik vond het vanaf het begin al een toffe plek.”
-
Photo credits: Robin van dijk
-
Photo credits: Robin van dijk
“Ik ben een basketballer,” vertelt Finn als ik vraag waar hij op dit moment mee bezig is, “ik studeerde eerst Future Planet Studies aan de UvA, mijn interesse ligt namelijk bij duurzaamheid. Dat is best vroeg begonnen, ik kan me herinneren dat ik als kind altijd al dierenredder wilde worden, ik was ook altijd bezig met buiten zijn. Naarmate ik ouder werd begon ik steeds meer stappen te zetten naar een duurzamer leven in mijn dieet en levensstijl en uiteindelijk heb ik dus ook gekozen voor een studie in die hoek. Maar tijdens die studie werd ik heel somber van elke dag geconfronteerd worden met hoe we als mensheid omgaan met onze omgeving. Het is de realiteit, maar ik vond het heel moeilijk om dat elke dag te moeten analyseren. Daarom ben ik na een jaar gestopt en probeer ik nu op andere manieren bezig te zijn met duurzaamheid. Ik wil uiteindelijk wel in die hoek terechtkomen, mensen helpen om de aarde beter te maken voor toekomstige generaties.”
Photo credits: Robin van dijk
Ik vraag Finn vervolgens hoe hij in Amsterdam-Noord en de NDSM-werf terecht is gekomen. “Ik kom oorspronkelijk uit Diemen,” vertelt hij “toevallig hoorde ik op een gegeven moment dat een vriend een kamer had in Noord waar ik kon wonen. Ik ben dus in eerste instantie via-via hier terecht gekomen. Ik wist toen al wel wat de NDSM-werf was, maar ik was er nog maar een paar keer geweest. Ik weet nog wel dat ik het heel indrukwekkend vond hoe groot het terrein en de Loods zijn. Ik vind het mooie aan deze plek dat het zo kleurrijk is en dat er ruimte is voor expressie. Sinds de eerste keer dat ik hier rondliep gaf de werf al een hele open indruk.”
Mensen helpen om de aarde beter te maken voor toekomstige generaties
Ik vraag Finn ook naar zijn werk voor 3x3Unites op NDSM. “Dat is best opmerkelijk ontstaan,” vertelt hij, “ik woonde destijds in Amsterdam-Oost en was op een middag aan het basketballen op het veldje daar. Toen kwam uit het niets een jongen van 2 meter op me afgestapt om te vragen of het me leuk leek om mee te doen aan een “leader course”, dat is een opleiding waarin je leert hoe je als rolmodel en als positieve coach jongeren kunt begeleiden en een community kunt bouwen binnen het basketbal. Dat heb ik toen gedaan en ben vanaf daar verder gegroeid in de organisatie. Ik vind het heel gaaf waar 3x3Unites voor staat: diversiteit, inclusiviteit, kansengelijkheid, dat zijn allemaal dingen die overeenkomen met mijn eigen normen en waarden en waar ik me graag voor inzet. Er zijn een aantal momenten per week die we zelf organiseren waar iedereen welkom is om vrijblijvend te komen spelen op het veldje.
-
Dunkende Finn klik verder -->, Photo credits: Robin van dijk
-
Dunkende Finn klik verder -->, Photo credits: Robin van dijk
-
Dunkende Finn klik verder -->, Photo credits: Robin van dijk
-
Dunkende Finn klik verder -->, Photo credits: Robin van dijk
-
Dunkende Finn klik verder -->, Photo credits: Robin van dijk
-
Dunkende Finn klik verder -->, Photo credits: Robin van dijk
-
Dunkende Finn klik verder -->, Photo credits: Robin van dijk
-
Dunkende Finn klik verder -->, Photo credits: Robin van dijk
Natuurlijk vraag ik ook aan Finn wat hij met de NDSM-werf zou doen als hij de baas was over de publieke ruimte. Na even na te denken zegt hij: “ik denk dat de werf zoals ze is al hele goede eigenschappen heeft. Ik zou zelf iets van het industriële eraf halen en meer groen laten groeien. Bijvoorbeeld een voedselbos, in een kleine ruimte waar mensen kunnen rondkijken en eventueel een appeltje kunnen plukken.” Aansluitend op het idee van een voedselbos vraag ik Finn naar zijn eigen moestuinbakken op de werf. “Ik vind het heel leuk om op zo’n betonnen stuk industrie toch iets groens te kunnen maken,” vertelt hij, “het contrast is heel sterk. Ik vind dat de moestuinbakken echt een aanwinst zijn voor de werf. Het lijkt me heel leuk om als het straks weer wat meer vrijblijvend kan, iets te organiseren bij de werftuinen, bijvoorbeeld een salade-party waar we met ingrediënten uit de tuinen wat mooie salades maken met wat drankjes erbij.”
-
Werftuinen 2021, photo credits: Robin van Dijk
-
Werftuinen 2021, photo credits: Robin van Dijk
Ons gesprek komt langzaam ten einde en ik merk hoe prettig het is om met Finn te praten. Hij straalt een bepaalde rust uit die aanstekelijk werkt op mijn stemming. “Ik vind het heel erg leuk om mensen aan te steken om met groen aan de slag te gaan,” zegt Finn tot slot, “daar ligt echt mijn ambitie. We hebben naar mijn mening een bewustzijn-shift nodig: dat we niet alleen afhankelijk zijn van materialisme maar ook vooral afhankelijk zijn van de natuur. We zijn de connectie met de natuur kwijtgeraakt en daar moet iets aan gedaan worden. Dat mag in kleine stapjes, waardoor hopelijk de verandering toegankelijker wordt. Het makkelijkste wat je als mens kan doen om de wereld een handje te helpen, is een plantje groeien. Het is heel makkelijk en ook nog eens ontzettend leuk. Dat plantje wil graag groeien, dus je hoeft zelf helemaal niet zo veel te doen, probeer het zelf maar!”