Public Air Filters (2021) | Anne-Jan Reijn Archief
KUNSTPROGRAMMA VAN STICHTING NDSM-WERF I.S.M. NIEUW DAKOTA
Anne-Jan Reijn stelt zich de vraag wat er zich eigenlijk afspeelt in de buitenlucht die we inademen. Door lucht in de openbare ruimte te filteren ontstaat er automatisch een tweedeling: gefilterde lucht en ongefilterde lucht. Hierdoor wordt er direct een vraag opgeworpen: is de ongefilterde lucht dan misschien niet te vertrouwen? De serie sculpturen van Anne Jan is tussen juli en oktober te bezichtigen en is in deze periode veranderlijk. Dit trage proces vormt in feite de essentie van het werk.
In theorie laat iedere kubieke meter gefilterde lucht een residu achter op de buitenkant van de filters. De kunstenaar wil spelen met dit residu, waardoor er een archeologie van luchtfilter-vervuiling ontstaat, waarbij een vorm van manipulatie geoorloofd is. Wat als dat residu op de filters de meest waanzinnige gekleurde kristallen vormt? Heeft dat een direct psychologisch gevolg, waardoor de lucht die we inademen bijvoorbeeld onwenselijk of onaangenaam wordt? Reijn speelt met het idee van gevaar dat we niet kunnen zien. Onzichtbare risico’s die zich in de lucht bevinden zoals asbest, of een virus, boezemen angst in, maar kunnen ook een vorm van ontzag oproepen. De kunstenaar biedt met dit werk een ander perspectief op dit gegeven door het materialiseren van het onzichtbare. “We zijn voortdurend verbonden met onzichtbare materie – en daarmee ook de risico’s – en we proberen deze stelselmatig uit te bannen. In het huidige tijdsgewricht staat de vertrouwensband die we hebben met wetenschap en politiek onder grote druk”, aldus Anne-Jan Reijn.
De kunstenaar beweert onder geen beding dat de gefilterde lucht veiliger is dan de ongefilterde lucht: “Het gaat hier echt om een kunstwerk, wat speelt met het idee van onderscheid.”
Lees ons interview met Anne-Jan Reijn via onderstaande knop.