NDSM Get Lost
In order of disappearance
Bart van de Woestijne
Als de wereld die ons zo vertrouwd is weg valt, wie zijn we dan? Kunnen we eigenlijk wel alleen zijn, of lossen we dan langzaam op?
Bart van de Woestijne maakte een aangepaste versie van In order of disappearance. Dit keer niet op een golfbreker op de NDSM-werf, maar een denkervaring waarin je vanuit je eigen huis alleen de stad in wandelt. Hoe verder je loopt, hoe meer je achterlaat. Dagelijks zien we onszelf in de badkamerspiegel, op foto’s, in de ruiten van de tram, het water aan onze voeten. Maar wat blijft er precies over, als ons spiegelbeeld het enige is wat we nog hebben? Begeleid door een stem op een koptelefoon maak je een wandeling, waarbij je de anderen en je omgeving steeds verder achter je laat.
In order of disappearance onderzoekt het paradoxale idee dat onze eenzaamheid ons met elkaar kan verbinden.
Over Bart van de Woestijne
Bart van de Woestijne smeedt levensvragen om tot denkervaringen. Een denkervaring is een ervaring die je verleidt op zoek te gaan naar jouw antwoord op een grote, onmogelijke vraag. Hierbij worden thema’s aangesneden waar mensen van nature van wegdenken: Hoe is het om dood te zijn? Hoe is het om een dier te zijn? Wat blijft er van je over als je helemaal alleen bent?
Bart heeft een unieke stijl: hij creëert onvoorspelbare, vaak oncontroleerbare situaties waarin hij met de toeschouwer na kan denken over grote onderwerpen. Dit maakt zijn denkervaringen een balansoefening tussen sturing en ruimte geven, tussen regie en onvoorspelbaarheid, tussen dwingen en verleiden.
Bart van de Woestijne werkt al langer onder de vleugels van Over het IJ: hij maakte deel uit van het Atelier-traject dat wij samen met Oerol organiseren (2016), toonde een theatrale Rechtszaak in 2017 in onze context en deed mee aan ons nieuwe Over het IJ Festival LAB (2018). Met Over het IJ als hoofdaanvrager kreeg hij een Nieuwe Makers Regeling bij FPK i.s.m. Oerol en Cement. Afgelopen jaar maakte hij het prachtige In order of disapperance, waarin de bezoeker een stadswandeling maakte naar een houten box waarin ze van alles en iedereen werden afgesloten, met enkel een spiegel. Voor Cement festival maakte hij deze online versie, die wij ook graag tonen.
In oktober maakt hij binnen Over het IJ de nieuwe voorstelling This is us.
Pers
Herien Wensink – de Volkskrant
‘Bart van de Woestijne maakte de ‘theatrale denkexercitie’ In Order of Disappearance eerder op festival Oerol. Voor Cement was deze filosofische audiotour al aangepast aan een stadsdecor, en nu is er ook een doe-het-zelfversie, voor iedereen die zijn eenzame quarantaine en de surrealistisch leegte buiten wil benutten voor wat artistiek zelfonderzoek.
In Order of Disappearance is een oefening in afzondering, die buitengewoon goed aansluit op de beproeving die we momenteel ondergaan. We worden uitgenodigd om ons nog verder te isoleren dan we al doen, om te zien wat er dan van ons overblijft. Begeleid door een vriendelijk sturende stem, van ene Kasper, voert Van de Woestijne je uit je woonkamer, de verlaten stad in. Kasper vraagt je je voor te stellen dat het leven binnenshuis gewoon doorgaat, terwijl jij hier eenzaam door de stad dwaalt. Wie ben je dan nog?
Mij wordt verzocht stil te staan voor een winkelruit, erachter is het donker en leeg, en mijn reflectie in me op te nemen. ‘Wie kijkt wie aan?’, vraagt Kasper. ‘Wie spiegelt wie?’ Hoe weet ik zo zeker dat ik dat ben? Zo weekt Van de Woestijne je langzaam los van hardnekkige opvattingen over identiteit. Spannend, want die waren sowieso de laatste week al wat wankel geworden; wie zijn wij zonder ons werk, of onze vrienden? Zonder de wereld zoals die ons vertrouwd was?
Kasper zegt dat ik mijn ogen moet sluiten. ‘Hoe weet je dat je hier bent?’ Dan vraagt hij aandacht voor het zuchtje wind langs mijn wenkbrauw. Voor mijn adem, mijn hartslag, mijn lichaam, als in een meditatieoefening. Zo weet Van de Woestijne het ego even aangenaam te relativeren, terwijl je je fysieke aanwezigheid in deze vreemde wereld misschien wel bewuster ervaart dan ooit.’
Regie: Bart van de Woestijne, Dramaturgie: Maarten Bos, Vormgeving & decor: Sofie Doeland, Productie: Eline Elbersen, Tekst: Bart van de Woestijne, Artistieke begeleiding: Alexandra Broeder, Foto: Guillaume Amat